28: බිදම්: Kim Num Gil through Bidam

Those who don't know Sinhalese, please go the bottom of the page, this is in English too.

ආයුබෝවන්! 

තවත් චිත්‍රයකින් අපූරුමල් තුලින් ඔබ හමුවට. මේ විත්‍රයත්  Queen Seon Deok, 성덕 여왕, කතාවෙන්. ඇත්තටම මට ඕන වුණේ කලින් චිත්‍රයේ ඉන්න දොග්මන් කුමරිය, 덕만  곰주, (පසුකාලීන සිඔන් දොග් රැජිනිය) සහ බිදම්, 비담,  කියන චරිත දෙකම එක චිත්‍රයක අඳින්න. අන්තර්ජාලයේ තියෙන පින්තූර වලින් ඒ දෙන්නා එකට ඉන්න පින්තූරයක් හදාගන්න මම සෑහෙන්න උත්සහ කළා. ඒක හරි අමාරු වැඩක්. එක්කෝ එයාලා බලන් ඉන්න පැත්ත එකිනෙකට ගැළපෙන්නේ නෑ, එක්කෝ එයාලගෙ රූප රාමු එකිනෙකට ගැළපෙන්නේ නෑ, එක්කෝ එයාලගෙ මුහුණේ පිළිබිඹුවන හැඟීම් එකිනෙකට ගැළපෙන්නේ නෑ. මොකාක් හරි අවුලක්. ඔහොම යන්කොට යනකොට අපි මේ කථාවෙ අන්තිම හරියටත් ඇවිත්. මට මේ දෙන්නවා එකතු කර ගන්න බැරි උනා, හරියට කථාවෙදි මේ දෙන්නට එකතු වෙන්න බැරි උනා වගේම. අන්තිමේදි මේ දෙන්නගෙ රූපයක් හරිගස්ස ගත්තත් මට ඒක අඳින්න හිත දුන්නේ නෑ. මොකද කියනවා නම්, මේ කථාවෙ අවසානය හරිම දුක්ඛිතයි. ඒ නිසාම මම තීරණය කළා බිදමි විතරක් චිත්‍රයට නඟන්න.

විශේෂ හේතුවක් නැති වුනත්, මේ බිදම් කියන චරිතයට මම ගොඩාක් කැමතියි. මම හිතන්නේ, ඒ චරිතයට පණ පොවන කිම් නම් ගිල්, 김남길, හින්ද තමයි, මේ චරිතයට මම මෙච්චරම කැමති. එයාගෙ රංගනය විශිෂ්ටයි,  අතිවිශිෂ්ටයි. එයාගෙ දක්ෂ සටන කාමී බව, එයා හැඟීම් ප්‍රකාශ කරන විදිය, එයා අනිත් චරිතත් එක්ක මුසු වෙන විදිය වගේම එයාගෙ සුන්දර සිනාව, බිදමි චරිතය ගොඩාක් ආදරණීය එකක් බව්ට පත් කලේ හරිම ඉක්මනින්. මේක මේ රඟපෑමක් කියලා මට කොහොමවත් හිතුනෙ නෑ. කිම් නම් ගිල්ගෙ රංනය ඒ තරම් තාත්විකයි ඒ වගේම අව්‍යාජයි. කථාවේ අවසන් හරියෙදි බිදම් නරක කෙනෙක් වගේ පෙනුනත්, මම නම් දිගටම ඒ චරිතට ආදරේ කළා. අවසානයේ එයාට අත්වෙන දරුණු ඉරනම, මගේ හිතේ දරාගන්න බැරි ලොකු වේදනාවක් ඇති කළා. ජීවිතේ කියන්නේ මොකද්ද මරණය කියන්නේ මොකක්ද කියලා, මේ සංසාරය කොච්චර බියකරුද කියලා, මේ චරිතය මට ඇඟිල්ලෙන් ඇනලා පෙන්නලා දුන්නේ මගේ ජීවිතේ දෙවනි වතාවට.  

කොහොම නමුත් අන්ම්තිමේදි මම මේ චිත්‍රය අඳින්න තීරණයා කළා. මේ චිත්‍රය අඳින්න බාවිතා කරපු මුල් පින්තූරය මෙතනි බලන්න පුළුවන්.

මේ චිත්‍රයට ලොකු සාදාරනයක් ඉෂ්ට කරන්න බැරි වුනත්, මට පුළුවන් විදියට මම චිත්‍රය නිමා කළා. එයාගෙ මේ භාව ප්‍රකාශයට මම හරිම කැමතියි. මගේ චිත්‍රයේ යම් යම් අඩුපාඩු ඇති. කොහොම නමුත් මේ චිත්‍රය අඳින්න මට වැඩි කාලයක් ගියේ නෑ. හරියටම දවස් තුනයි ගියේ. ඒ කියන්නේ පියවර තුනකින් මේක ඇඳලා ඉවර කළා. 

එයාගෙ සුන්දර හිනාවට සහ එයා බලන් ඉන්න විදියට ගැලපෙන යම් දෙයක් ලියන්නම කියලා චිත්‍රයේ දකුණු පැත්තෙන් ඉඩක් ඉතුරු වෙලා තිබුනා. මම ලියන්න උත්සාහා කලේ මේකයි,

"සුන්දර සිනාවකින් ලෝකය දෙස බලන් ඉන්න කිම් නම් ගිල්, ඔයාගෙ ජීවිතේ පුරාම සිනාව සහ සතුට ඉතිරේවා!"

මම එයාලගෙ භාෂාව හරියටම දන්නේ නෑ. මම ටිකක් දන්නවා. ගූගල් ටාන්ස්ලේටර් එක භාවිතයෙන් තමයි මේ වචන ටික පෙළ ගස්ස ගත්තේ. මට කියන්න ඕනි වුන දේ ඒ විදියටම ලියවිලා තියෙනවාද කියලා දන්නේ නෑ. දන්න කෙනෙක් ඉන්නවා නම් මට ඒක කියන්න. ඒක කියවන්න ඕනි උඩ ඉදලා පහළට සහ දකුණේ ඉදලා වමට.

තවත් චිත්‍රයකි ඉක්මනින් හමු වෙනතුරු ඔබට ජය!

Welcome guys!

This portrait is also from the Queen Seon-Deok drama series. It's a portrait of Bidam, 비담. My favorite character of the series. However, after the previous portrait of Princess Doek-man and Alcheon Rang, I wanted to draw Queen Seon-Doek (who was earlier known as the princess Doek-man) and Bidam in a single paper. These two characters go well together throughout the series. Bidam helps Queen from the very beginning and be on her side. So, I wanted to keep them closer. However, I could not make a good match with the pictures available on the internet. Sometimes their gazes don't match each other, sometimes expressions don't match, sometimes available croppings don't match, sometimes one with a big smile and the other don't have a matching smile. So, it was so hectic to make a good match. Therefore, I could not couple them as they couldn't couple in the series. They have a tragic relationship and the series ends tragically. So, at the end, I didn't want to keep them closer anymore. Therefore, I decided to make a solo portrait of Bidam.

For some reason, I like the character Bidam from the very beginning. There is nothing special about this character, yet I like him. I like the way he lived, the way he talked, the way he smiled. I think it's because of the excellent acting of actor Kim Num Gil. He is a brilliant actor. No wonder why he became famous with this series. This is the first time I saw him. His excellent fighting skill, his charming nature, his comedies, his catchy smile, and his impressive facial expressions make the character Bidam perfect. What I most like about him is his expressions, they look so real. Thanks to him and others I really really enjoyed this long drama. Even though, he became a bad guy toward the end of the series I liked him all the time. The tragic end of the series made me crazy. It was hard for me to accept it. I came to realize, the scariness of the life, the noble truth load Buddha teaches us about the life and the death, for the second time of my life (first time after my father's death).

At the end, I decided to sketch this portrait. You can compare it with the original photo by clicking here. 





I adjusted it according to the paper size. You may think that I could not be succeeded, but I tried my best. However, surprisingly, I completed this portrait by only three days of work. This is one of the quickest portraits of mine. 

The right side of the sheet was empty for just to write down some lines about his charming look and the impressive smile. So I wrote this;

"Kim Num Gil, the one who is gazing at the world with a pretty smile have lots of smiles and joy throughout the life!"

I have a little knowledge about their language. I used google translator to translate it into Hangul. I am quite sure that it conveys the same idea that I wanted to tell. However, it may not be the case, I don't know. The sentences may be out of order because sometimes that's how translators work. This calligraphy should read from top to bottom and right to left as in old Chineseeese way.

I take this opportunity to wish a healthy and long life for Kim Num Gil! All the best for your future career!

All of my readers, be well and healthy! 

27: දොග්මන් සහ අල්න්චොන් රං: Deokman and Alcheo Rang

ආයුබෝවන්! (English version is given at the bottom)

තවත් ලස්සන පින්තූරයක් අරගෙන ආයිත් ආවා. මේ සැරේ අපූරු මල් වලින් ලස්සන මල් දෙකක් පිපී හිනැහෙනවා. හැබැයි, වෙනදට වඩා පොඩි වෙනසක් තියෙනවා. මෙච්චර කාලයක් මම සිත්තම් කලේ කළු සුදු රූපනේ. මේ සැරේ තව පියවරක් ඉස්සරහට තියලා වර්ණවත් චිත්‍රයක් අඳින්න කල්පනා කළා. මේක මට එකපාරටම ආපු අඳහසක් නෙවයි. කාලයක් තිස්සෙ මගේ හිතේ තිබුන දෙයක්. මම මීට මාස දහයකට විතර කලින්, ඒ කීවෙ 20: යුන් සි යුන් Yoon Si Yoon චිත්‍රය අඳින කාලේ, මගේ හිතට ආවා ඒක කරන විදියක් එහෙමත්. කොහොම නමුත් මගේ අඳහස සාර්ක්ථකව ක්‍රියාවට නැගුනේ මේ අද කථා කරන චිත්‍රයෙන් තමයි. මේ සැරේ ඇන්ඳේ 'සියොන් ඩෙඔක් රැජින' (선덕여왕 ) කියන කොරියන් ටෙලි  කථාංගයේ එන චරිත දෙකක්: දොග්මන් (덕만) සහ අල්චොන් රං (알천 랑). ඒක හරි ලස්සන කථාවක්. ජාතික රූපවාහිනියෙත් මේ කථාව විකාශය කරලා තියෙනවා ජනහිතකාමී රැජිණිය නමින් 2015 වසරේ.

මේ තියෙන්නේ මම ඇඳපු පින්තූරෙ. හෝව් හෝව්, ඊට කලින් බලලා ඉන්නකෝ මම මේක සිතුවම් කරන්න භාවිතා කරපු මුල් පින්තූරෙ. 

මේ දෙන්නා රජ වාසලේ වැඩ කරන සොල්දාදුවෝ දෙන්නෙක්. දොග්මනා පුහුණු වෙන සොල්දාදුවෙක් (නිල් පාට). අල්චොන් කහ පාට කන්ඩායමේ නායකයා. එයාලගෙ මේ ඇඳුම්ල්වල ලස්සන පාට ගැලපුම නිසා තමයි මට මේ පින්තූරය වර්ණවත් ලෙස නිර්මාණය කරන්න ඕනි උනේ. ඔය දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක් ගෑණු ළමයෙක්. හිතා ගන්න පුළුවන්ද කොයි කෙනාද කියලා?  අනිත්කෙනා ටිකක් ගැහැණු ළමයෙක් වගේ ගතියකුත් තියෙනවා. ඒ නිසා මේ දෙන්නම ගැහැණු ඇඳුමින් සැරසුනොත් කව්රුත් රැවටේවි දෙන්නම ගෑණු ළමයි කියලා. ටිකක් හොඳින් අධ්‍යනය කලොත් කියන්න පුළුවන් මෙන්න මෙයා නම් අනිවාර්‍යෙන්ම ගෑණු ළමයෙක් තමයි කියලා. ඒ උනාට, අපි දන්නේ නැත්නම් මෙයා මේ ගෑණු ළමයෙක්, එයා පිරිමි ඇඳුමක් ඇදන් ඉන්නේ කියලා අපි කීයටවත් අවිස්සාස කරන්නේ නෑ එයා ගෑණු ළමයෙක් වද්දෝ කියලා. මොකද අපි එයා දිහා බලන්නේ පිරිමිකෙනෙක් කියන හැගීම හිතට දාගෙන. මම මෙහෙම කියන්නේ මගේ අද්දැකීමන්.

මේකයි උනේ, මම මීට වසර ගනණාවකට කළින්, ටෙක්සස් ටෙක් විශ්ව විද්‍යාලයේ, උපාධි අපේක්ක්ෂක ළමයිට ගණිතය ඉගැන්නුවා. මගේ පංතියේ හිටිය ළමෙක්, මම විතර උස ඇති, මෙක්සිකානු ළමෙක්, පිරිමි ළමෙක්, දවසක් බ්ල්වුස් එකක් ඇඳගෙන ඇවිල්ලා පංතියේ වාඩිවෙලා ඉන්නවා. මට දැන් හිතා ගන්න බෑ, හිනත් යන්වා.

"කවුද බොලේ මේ ළමයා? "
"මේ වගේ ගෑණු ළමෙක් මගේ පංතියේ හිටියෙ නෑනි."
"අර කොල්ලා නේද මේ කෙල්ක්ලෙක් වගේ ඇදන් ඉන්නේ?"
"වෙන ළමෙක්ද දන්නෙත් නෑ."
"ඇත්තටම මේ පිරිමි ළමයෙක්ද? ගෑණු ළමයෙක්ද?"
"අර පිරිමි ළමයමද මේ, එක්කොත් වෙන ගෑණු ළමයෙක් වෙන්න ඇති"
"නෑ නෑ ඒ පිරිමි ළමයම තමයි"

මුළු දේශනය පුරාවටම මෙන්න මේ වගේ ප්‍රශ්න රැළක් ආවර්ත්ථිතව හිත තුල රැව්පිලි රැව් දුන්නා. හිනත්ව යනවා අප්පා. උගන්නන්න ගිය එකත් අමතක වෙනවා මේ ළමයිගෙ කෝලම් වැඩ නිසා. ඔන්න ඔහොමයි ඉතිං ඇමරිකන් ළමයි. නිදහස තියෙන නිසා එයාලට හිතෙන හිතෙන ඒවා කරනවා.

ඒ කථා ඇති දැන්. අපි මේ චිත්‍රය ගැන පොඩ්ඩක් කථා කරමුකෝ. මේ චිත්‍රය පාට කළේ ටිකක් වෙනස් විදියකට. මේ සඳහා මම භාවිතා කළේ; දිය සායම්, පාට පැන්සල්, මේකප් පවුඩර්, සහ ගල් අඟුරු පැන්සල්. ඇත්තටම කියනවා නම්, දිය සායම් පාවිච්චි කලේ දිය නැතිව. ඒ කිව්වේ වතුර රහිතවා.

"ඒහෙම පුළුවන්ද?"

මොකද බැරි, අපි ඕනි තරම් චිකන් ෆ්රයිඩ් රයිස් කළා තියෙනවනේ චිකන් නැතිව. ඒ වගේ තමයි මේකත්. දිය සායම් භාවිතය මට තාම හරියට බෑ. ඒ නිසා, මම සායම් ටික අරගෙන කුඩු කරලා, පවුඩර් එකක් කරගෙන, ඒක තමයි භාවිතා කළේ. මම එහෙම කරේ මොකද කියනවා නම්, පවුඩර් විදියට තියෙන පාට පින්සලක් ආධාරගෙන් භාවිතා කරන එක මට හරී හුරු පුරුදුයි. ඒ නිසා ,මගේ ලඟ තියෙන දේවල් මම දන්න විදියට, මට පුළුවන් විදියට ප්‍රයෝජනයට ගත්තා. 

මෙ චිත්‍රයේ ගොඩක් අඩුපාඩු තියෙනවා. කොටසින් කොටස අඳිනකොට, වැරදි අඩුපාඩු සිද්ද වෙනවා. පස්සේ, චිත්‍රයේ අනිත් කොටස් එක්ක සාපේක්ෂව බලනකොට තමයි ඒ වැරදි පේන්නේ. එතකොට ඉතින් ආයෙ මකලා, ආයෙ හරිගස්සනවා. කහපාට ඇදුම ඇදන් ඉන්න කෙනාගෙ, ඇස් දෙක පොඩ්ඩක් වෙනස් වෙන්න ඕනි, ඒක දැනුයි දැක්කේ. ඉතින් ඒක හරිගස්සන්න ඕනි. ඒක හැදුවම තව එකක් පෙනේවි, ඊ ලඟට තව එකක්. වැරදි පේන එකේ ඉවරයක් නෑ. එහෙම කරනකොට කරනකොට වෙලා යනවා. වැරදින්නැතිව එක පාරම හරියට අඳින්න පුළුවන් විදියක් දන්න කෙනෙක් ඉන්නවා නම්, මටත් කියන්න. 

මේ චිත්‍රයේ මට ඇඳ ගන්න අමාරුම උනේ, කහ පාට ඇදුම ඇදන් ඉන්න අල්චොන්ගෙ හිසේ බැදන් ඉන්න පටියෙ තියෙන කැටයම. ඒක හරියෙට අවෙම නෑ. එයාගෙ යුද ඇදුමේ, දාර වටේට ලස්සන සුදු නූලක් යනවා. ඒක තමයි වරදියටම ඇන්ඳෙ.

මේ විස්තර ඇති. තව චිත්‍රයකි නැවත හමුවන් තුරු ජයෙන් ජය!

I am too lazy to write it in English. In summary, I drew portraits of characters Deogman and Alcheo Rang from the Korean TV series, "Queen Seok-Deok". Both of them are in old Korean soldier suits. However, one of them is a lady. Can you recognize who? Isn't it difficult to identify? However, if both of them were dressed in women clothing, all of you will say they are ladies ha ha ha.



I used charcoal pencils, water colors, foundation powders and color pencils to color these two portraits. Actually, water colors were used without water. It's like eating chicken biriyani without chicken. The thing is I am not confident enough to use water colors. Therefore, I chopped the colors and make a powder and used the powdered version, which I am good at. 

Hope you enjoyed it.

See you next time.